„ლა რეპუბლიკასთვის” მიცემულ ინტერვიუში „ფიორენტინას”, „ტორინოს”, „იუვენტუსისა” და სხვა იტალიური თუ ბრიტანული კლუბების ყოფილმა ფეხბურთელმა 61 წლის პასკუალე ბრუნომ წარსული დროება გაიხსენა და ორ დიდ ვარსკვლავზე, დიეგო მარადონასა და რობერტო ბაჯოზე გაამახვილა ყურადღება.
„მოედანს მიღმა მშვიდი ბიჭი ვიყავი, მაგრამ უკვე გასახდელში სისხლი დუღილს მიწყებდა, — თქვა მან, — მძიმე შემთხვევა გახლდით, ნამდვილად ფსიქიატრი მჭირდებოდა. თან ძლიერი ვიყავი. მნიშვნელოვანი თამაში ან ფინალი არ გამომიტოვებია. ესპანელი ემილიო ბუტრაგენიო თამაშიდან გამოვთიშე. ის „რეალის” ვარსკვლავი იყო. პერსონალურად დავუდექი და მთელს მოედანზე ვდიე. ერთი მანახა რომელიმე თანამედროვე ფეხბურთელი თუ შეძლებს ამას.
ბაჯო? ის იტალიის ყველა დროის საუკეთესო ფეხბურთელია, მაგრამ მოედანზე შეურაცხყოფას მაყენებდა. რაც უფრო მეტს ლაპარაკობდა, მით მეტს ვურტყამდი. თუმცა, გოლი, რომელიც ტურინულ დერბიში გაგვიტანა, არასდროს დამავიწყდება. ისეთი ფინტი გამიკეთა „მარატონას” ტრიბუნაზე ამოვყავი თავი (მარათონელთა ტრიბუნა — ასე ჰქვია „გრანდე ტორინოს” სტადიონზე ჩრდილოეთ ტრიბუნას). ფენომენალური მოთამაშე იყო…
…ჩემი დღევანდელი კოლეგებიდან მაშინდელი „მილანის”, „იუვეს” ან „ტორინოს” ძირითადში ერთიც ვერ მოხვდებოდა. გულიტი ახლა რომ თამაშობდეს 150 გოლს გაიტანდა. უძლიერესი კი რასაკვირველია მარადონა იყო. ურტყამდი, მაგრამ არ ეცემოდა. მხარი მხარში თუ დაუდგებოდი და ძალაში შეეჯიბრებოდი, მომენტი იმით დამთავრდებოდა, რომ მოედანზე შენ გაიშოტებოდი. იმ პერიოდის ყველაზე ღონიერი მცველი პიეტრო ვერხოვოდიც კი ვერ წააქცევდა მარადონას”.
