ის 26 ძლიერ გუნდს სურს… „დორტმუნდს“ არ ასვენებენ. ამბობენ, ნორვეგიელი ერლინგ ჰოლანდი პოპულარობით უკვე უახლოვდება ზამთრის სახეობების სპორტსმენებსო, ისინი კი ოლიმპიური ჩემპიონები არიან, მსოფლიოსა და ევროპის პირველობებს ხომ ულაპარაკოდ იგებენ.
ჰოლანდის პირველი მწვრთნელი ალფ-ინგე ბერნტსენი იხსენებს… ისე, ერლინგის მამასაც ალფ-ინგე ერქვა, ინგლისის პრემიერლიგის გუნდებში თამაშობდა. ოღონდ მამა მცველი იყო, ჰოლანდი კი მცველებისთვის საფრთხობელაა.
ბერნტსენი: „ერლინგ ჰოლანდი პირველად მაშინ ვნახე, როცა 7 წლის იყო. ტანით პატარა, საშუალოზე გამხდარი. ჩვენს პატარა ქალაქ ბრიუნში თითქმის ყველანი ერთმანეთს ვცნობდით. ერლინგი ჩუმი ბავშვი იყო, თუმცა არ გამკვირვებია. ნორვეგიის ამ რეგიონში ხალხი გაცილებით მეტს მუშაობს, ვიდრე ლაპარაკობს. ეს გენეტიკურია. რაც ზუსტად მახსოვს, ერლინგი მალე გადავიდა დიდებში, 8 წლის უკვე ერთი წლით უფროსებში თამაშობდა.
…თავიდანვე მიზანდასახული იყო, მაგრამ თან მხიარულობდა და მახსოვს, როგორ აღნიშნავდა ხოლმე გატანილ გოლებს. ხმამაღლა ყვიროდა, დახტოდა. ზუსტად ასეთ მანერაში თამაშობდა, როგორც ახლა. ცენტრფორვარდად, ძლიერი დარტყმა ჰქონდა. ერლინგმა ძალიან ადრე ისწავლა ბურთის ზონაში თამაში და აი, ამაშია მისი დიდი ძალა, ამიტომ გააქვს ამდენი გოლი. ახლა მცველებმა უკვე იციან, რომ ერლინგი იქნებ 76-ე წუთამდე ბურთს არ შეეხოს, მაგრამ პირველივე შეხება შეიძლება გოლით დასრულდეს და ეს გოლი მატჩში გადამწყვეტი გამოდგეს.
…ისეთი შეგრძნება მაქვს, რომ ჰოლანდი მომავლიდან მოდის. როცა მას ვწვრთნიდი, ვატყობდი, რომ წლიდან წლამდე იზრდებოდა. ნელ-ნელა, წლების მატებასთან ერთად შეიძინა რეჟიმის სიყვარული, პროფესიონალური მიდგომები. თან მან სწორი კარიერული გზები აირჩია. წავიდა იმ გუნდებში, სადაც ახალგაზრდებისადმი კარგი მიდგომა ჰქონდათ. ეს იყო „მიოლდეში“, შემდეგ „ზალცბურგში“, ახლა კი „დორტმუნდშია“. ეს ყველა გადასვლა ნაფიქრია“.
