მთელი თამაშის განმავლოვაში ვერ დაინახე ის რისკი და სითამამე, რომელიც მოგებას სჭირდება, — წერს ჟოზე მოურინიუ ინგლისის ნაკრების შესახებ თავის ბლოგში, ევრო 2020-ზე, ინგლისისა და შოტლანდიის ნაკრებთა 0:0-ის შემდეგ და განაგრძობს:
წინა შეხვედრაში, ხორვატიასთან, კარგი იყო ნახევარმცველთა, დელკან რაისის და კელვინ ფილიპსის წყვილი, მაგრამ ამჯერად, ინგლისს გამარჯვება რომ სდომებოდა, მე-60 წუთისთვის ფილიპსი ვინმე უფრო შემოქმედი ფეხბურთელით უნდა შეეცვალა. ასე არ მოხდა. დამარცხების შიშის გამო ფილიპსი მოედანზე დატოვეს.
პრაგმატიზმი და შემდეგ ეტაპზე გასვლის პრაქტიკული სურვილი განსაკუთრებით აშკარა გახდა 70-75-ე წუთებიდან. ჩანდა, რომ ინგლისელებისთვის სატურნირო მდგომარეობა ისტორიულ მეტოქესთან გამარჯვების ემოციაზე მნიშვნელოვანი იყო.
განაპირა მცველები გარეთ საუთგეიტს სწორად ჰყავდა შერჩეული: მარცხნივ თამაშობდა ლუკ შოუ — ცაცია მარცხენა მცველი, მარჯვნივ კი შეტევის მოყვარული რის ჯეიმსი. ჩანაფიქრი ის იყო, რომ მათ სქოთებისთვის უნდა შეეტიათ, მაგრამ მე მათი შესრულებით თითო მომენტი მახსენდება. ერთხელ ჯონსმა საჯარიმოს კუთხიდან დაარტყა და ერთხელაც შოუმ სცადა ტერფის გარე ნაწილით გოლის გატანა.
მე არ მინახავს მათ მაღალი პასები ჩაეწოდებინოთ, არ მინახავს საჯარიმოში შევარდნილიყვნენ, ერთი ოვერლეპიც (როდესაც განაპირა მცველი უკნიდან იწყებს სწრაფ გარღვევას, შუაში თანაგუნდელს „კედელს” უთამაშებს და კიდევ უფრო აჩქარებული ბოლომდე შედის) არ მინახავს.
მათ კარგად ითამაშეს დაცვაში და პოზიციური ბურთაობის დროს, მაგრამ მეტი მართებდათ.
თუმცა, მეეჭვება, შოტლანდიასთან 0:0 ინგლისის ნაკრებისთვის დრამატული შედეგი იყოს. ეს გულშემატკივრებს ეწყინათ ისტორიულ მეტოქეს რომ ვერ მოუგეს, თორემ გუნდს ოთხი ქულა აქვს, გოლი არ გაუშვია და ორი ტურის შემდეგ თავი ქუდში აქვს.
შოტლანდიამ კი მშვენივრად ითამაშა და ინგლისმა რომ ვერ მოიგო, მისი დიდი დამსახურებაა.
სქოთები მოედანზე ხუთი მცველით იყვნენ. მათგან, მაკტომინეიზე ბურთით თამაშის აწყობა შეიძლება.
თამაშის აწყობა შეიძლება მარცხენა მცველ კიერან ტიერნიზეც, გრანტ ჰენლი კი თავს შუაში უფრო კომფორტულად გრძნობს, ვიდრე მარჯვნივ. ეს სამეული დაცვაში სოლიდურად იდგა, მაგრამ ბურთსაც კარგად აკონტროლებდა. ორი თავდამსხმელი კი წინ წარმოუდგენლად დიდ სამუშაოს ეწეოდა.
ტიერნის, გილმორს და ადამსს ჩეხებთან არ უთამაშიათ და მათი გამოჩენა სქოთების თამაშს დაეტყო. ამის თქმა განსაკუთრებით იმ ბავშვზე, გილმორზე (20 წლის) შეიძლება.
ის სულ მოძრაობდა, სულ ბურთს ითხოვდა, სულ საქმეში იყო ჩაბმული.
სტივენ კლარკმა თამაში ტაქტიკურად შესანიშნავად ააწყო, მაგრამ ყველაფერზე მნიშვნელოვანი შოტლანდიელთა სულისკვეთება იყო. ისინი ჩვეულებრივ მატჩს კი არ თამაშობდნენ, არამედ „უემბლიზე”, ინგლისთან საბრძოლველად ჩავიდნენ.
ისინი იყვნენ ერთსულოვანნი, შინ გმირებად დაბრუნდნენ და ჯერ კიდევ აქვთთ ფლეი-ოფის ეტაპზე გასვლის შანსი, თუმცა ხორვატია ბოლო ტურში ძალიან სახიფათო გუნდად წარმოჩნდება.
