ოც წელიწადზე მეტი გავიდა მას მერე, რაც ქალაქ ლივერპულის „ლურჯმა ნახევარმა” ასე გაიხარა. ბოლოს ამგვარი რაღაც 1999 წელს მოხდა.
ახლა პანდემიაა და რასაკვირველია ეს „ლურჯი სიხარული” ქუჩებსა და პაბებში ვერავინ გამოხატა, მაგრამ ინგლისელი ჟურნალისტები გვარწმუნებენ, რომ ნებისმიერ „ლურჯ ბინაში”, ყველა ჩამოფარებული ფარდის მიღმა ბოთლი გაიხსნა და ჭიქები აჭახუნდა.
და ცინიკოსი ინგლისელი ჟურნალისტები ერთხელაც გვიმეორებენ, რომ გუშინ ამ ხალხს სიმწრისგან არ გადაუკრავს, ეს სიხარულის ამბავი იყო — „ევერტონს” „ენფილდზე” 22 წელიწადია არ მოუგია და აი, ინებეთ — 2:0.
ანგარიში რიჩარდსონმა მე-3 წუთზე გახსნა. გილფი სიგურდსონმა 83-ე წუთზე, პენალტით მეორე გოლი შეაგდო.
ეს წაგება „წითლებისთვის” მწარე იყო. ინგლისის ჩემპიონს ტიტულის შენარჩუნება ისედაც უჭირდა, თანაქალაქელებმა კი მდგომარეობა ერთიორად გაუუარესეს და… თავად ამით ერთიორად გაიხარეს. ასეთ რაღაცას ორიოდ თვის წინ ვერავინ წარმოიდგენდა.
„ლივერპულმა” შინ ზედიზედ ოთხი თამაში კლუბის არსებობის მანძილზე მეორედ წააგო. პირველად ეს 1923 წელს მოხდა.
და ჭრილობაზე მარილის დასაყრელად, გუშინვე „ლივერპულს”, რომელსაც ტრავმირებული ფეხბურთელები ლამისაა უკვე ჯანმრთელზე მეტი ჰყავს, კიდევ ერთი მოთამაშე დაუშავდა — საქმეში ჩახედული კაცისთვის ძნელად გამოსაცნობი არ არის, რომ ეს ცენტრალური მცველი იქნებოდა. საექიმოთა სიას ჯორდან ჰენდერსონი შეუერთდა.
თამაშის მსვლელობისას იყო კონფლიქტიც: „ლივერპულის” მწვრთნელმა და „ევერტონის” მწვრთნელის კარლო ანჩელოტის ასისტენტმა დანკან ფერგიუსონმა წაიკინკლავეს. ეს მოხდა მაშინ, როდესაც „ევერტონი” პენალტს ითხოვდა და ფერგიუსონს სახეზე დიდი ღიმილი მოეფინა.
— რა გაცინებს? — შეუღრენია კლოპს შოტლანდიელისთვის.
— რაო, იურგენ, მარტო შენ გაქვს სიტყვის თქმის უფლება, — უპასუხია „ევერტონის” ყოფილ ვარსკვლავს.
მწვრთნელებს შუაში „ლურჯების” კაპიტანი სიმუს კოულმენი ჩადგომია.
