სპორტსმენის კარიერა ისედაც ხანმოკლეა. 15-20 წელიწადი და უკვე პენსიონერი ხარ. ეს წლები კი სპორტის ოლიმპიურ სახეობებში ოთხწლიან ციკლებად იყოფა.
კი, ბატონო, ევროპისა და მსოფლიოს ჩემპიონატები მნიშვნელოვანია, მაგრამ სპორტსმენისთვის ეს ყველაფერი მაინც თითქოს მზადებაა იმ უმთავრესისთვის – ოლიმპიური თამაშები ხომ სპორტის ევერესტია და ერთხელ იქ ასული სამუდამოდ რჩება სპორტის ისტორიაში.
ტოკიო 2020 ერთი წლით გადაიდო, მაგრამ დარწმუნებით ვერავინ ამბობს, რომ გაისად თამაშები უსათუოდ შედგება. კორონავირუსმა ცხოვრების სხვა რეჟიმი დაგვიწესა და თუ ჩვენთვის – ჩვეულებრივ მოკვდავთათვის ეს უბრალოდ სერიოზული დისკომფორტია, პროფესიონალი სპორტსმენებისთვის ნამდვილი ტრაგედიაა.რას საქმიანობენ სადღეისოდ ჩვენი ოლიმპიელები? ამ გოგო-ბიჭებმა ოფლის და ხანდახან სისხლის ფასად ლიცენზიები მოიპოვეს, იმ ევერესტზე ასასვლელად ემზადებოდნენ და…
რამდენიმე თვით შეჩერდა საწვრთნელი პროცესი. გადაიდო შეკრებები. ჩაიშალა ტურნირები. როგორ ფორმაში არის ეს ხალხი და რა იგეგმება საიმისოდ, რომ ისინი 2021-ში სათანადო ფორმაში იყვნენ?
ვიღაც წლეულს უკვე იყო ფორმის პიკზე, მაგრამ გამოუვა კი იგივე ერთი წლის შემდეგ? სასაყვედუროდ არა, უფრო სურვილად – ეგებ, ოლიმპიურმა კომიტეტმა და სპორტის ოლიმპიური სახეობების ეროვნულმა ფედერაციებმა მოახერხონ და ერთობლივად ან ცალ-ცალკე გვითხრან მაინც, რა მდგომარეობაშია ქართული სპორტი, რა იგეგმება და რისი უნდა გვეიმედებოდეს?!
