ქართულს შევეშვათ, აგერ ესპანურ ფეხბურთში აგორდა სკანდალი გარიგებულ მატჩებთან დაკავშირებით. სადაც ფულის სუნი ტრიალებს, მამაძაღლობაც ხდება, მაგრამ ამ მასშტაბის? მიდის მიამიტი მიყვარული ტოტალიზატორში, დარწმუნებულია, რომ ლოგიკა მის მხარესაა და… როგორც ყოველთვის.
მთლად უარესი: არსებობენ ადამიანები, რომლებიც ტოტალიზატორებისთვის ტექსტურ ლაივრეპორტაჟს გადმოსცემენ. ჰოდა ერთმა ასეთმა ფილიპინებზე ქალთა ორ საკალათბურთო გუნდს ფორმები ჩააცვა, რომელიღაც სკოლის დარბაზში აბურთავა, რეპორტაჟი (ტექსტური) წაიყვანა და საჭირო ანგარიშიც “დასვა”. არადა, ეგ ორი გუნდი იმ დღეს საერთოდ ისვენებდა…
არ თქვათ, ფილიპინელ ქალთა კალათბურთზე განა რა ფული იდებაო?! დროში სხვაობის გამო, დილით გაღვიძებული ფსონდამოკიდებული (ნარკომანზე უარესია) შედის ინტერნეტში და ფილიპინების, მალაიზიის, ჩინეთის და კორეის ჩემპიონატებზე (აზრზე რომ არ არის) დებს ფსონს. ერთხელ ან ორჯერ მოგება შეიძლება, მაგრამ პროცესში მოგებული მაინც ტოტალიზატორია.
თუმცა არიან ადამიანები, აზარტის და ადრენალინზე დამოკიდებულების გარეშე რომ არიან და იგებენ კიდეც. როგორ? არასოდეს ეკარებიან სპორტს, სადაც არსებობს სამი შედეგი, ანუ, დავუშვათ, ფეხბურთს. გაცილებით ლოგიკურია ფრენბურთი ან კალათბურთი. მარტივი მაგალითი: იქექები ბევრი ტოტალიზატორის ფსონებში და პოულობ ე.წ. “დერეფანს”. ერთ ტოტალზე (ქულების რაოდენობაზე უწერია 182,5 და მეტი კოეფიციენტით 2,0. მეორეს უწერია ტოტალი 185,5 და ნაკლები იმავე კოეფიციენტით 2,0. უკვე “დერეფანში” ხარ. ნებისმიერი შედეგისას საკუთარ თანხას იბრუნებ, მაგრამ თუ ტოტალი გამოვიდა 183, 184 ან 185 ქულა, ორივე ბილეთი მომგებიანია. წაუგებელი თამაშია, თუმცა ასეთ “დერეფანს” ძებნა და პოვნა უნდა.
