ინგლისის ფეხბურთის ასოციაციის შეფებს სწამთ, რომ მათ ქვეყანას მსოფლიოს 2030 წლის ჩემპიონატის მოსაწყობად ყველა პირობა აქვს. ევროპას რუსეთის 2018 წლის მუნდიალის შემდეგ მასპინძლობის შანსი 2030-ში ეძლევა და ინგლისელებმა გადაწყვიტეს ეს უფლება მოიპოვონ, თუმცა მოვლენების ფორსირებას არ აპირებენ.
ასოციაციის ერთ-ერთმა მაღალჩინოსანმა “სანს” უთხრა: “კარგად ვიცით, რომ თუკი მიზნის მიღწევა გვინდა, ჭკვიანურად უნდა ვიმოქმედოთ. კერძოდ, არავითარ შემთხვევაში არ არის საჭირო ყვირილი, რომ განსაკუთრებულები ვართ. ჩვენ უნდა ვიძახოთ, რომ უეფასა და ევროპული ფეხბურთის გულში ვიმყოფებით, მის ორგანულ ნაწილს წარმოვადგენთ. 2018 წლის ჩემპიონატისთვის რეალურად არ გვიბრძოლია. ამჯერად სხვანაირად მოვიქცევით, თუმცა, “ევრო 2020”-თან დაკავშირებულმა ამბებმა (უეფამ ინგლისელებს ოთხი დამატებითი თამაშის მასპინძლობა სთხოვა, რომლებიც თავდაპირველი გეგმის თანახმად ბრიუსელში უნდა გამართულიყო) გვაჩვენა, რომ ჩვენი ურთიერთობა უეფასთან სასიკეთოდ შეიცვალა. ეს უნდა გამოვიყენოთ. კარგი იქნება თუკი ინგლისის ნაკრებიც ისეთივე წარმატებით დაიწყებს გამოსვლას, როგორც ახალგაზრდული ნაკრებები გამოვიდნენ 2017 წელს.
უეფას უნდა, რომ 2030 წელს ურუგვაის, არგენტინისა და პარაგვაის ერთობლივ განაცხადს ევროპიდან ერთი ქვეყანა დაუპირისპიროს. ინგლისმა, მოგეხსენებათ, მსოფლიოს ჩემპიონატს 1966 წელს უმასპინძლა, დანარჩენ დიდ ევროპულ ქვეყნებს, გერმანიას (ორჯერ), ესპანეთსა და საფრანგეთს კი ეს პატივი მერე ხვდათ. გამოდის, რომ “ბებერ კონტინენტზე” ინგლისელთა ჯერია.
ინგლისი 2006 და 2018 წლების მსოფლიოს ჩემპიონატების მასპინძლობას ცდილობდა, მაგრამ ორივეჯერ დამარცხდა და რაც ნიშანდობლივია, ორივე შემთხვევაში მედიდური მიდგომებით გააღიზიანა როგორც სხვა ქვეყნები, ასევე ფიფა. ამიტომაც თქვა ზემოხსენებულმა მაღალჩინოსანმა, ამჯერად თავმდაბლები უნდა ვიყოთო. მაღალჩინოსანმა კიდევ ერთი მნიშვნელოვანი არგუმენტი მოიტანა: “ფიფაში კარგად იციან, რომ თუნდაც მხოლოდ ფინანსური მიზეზით მსოფლიოს ჩემპიონატი 12 წელიწადში ერთხელ მაინც ევროპაში უნდა ჩაატარონ”.
