შენ, მსოფლიო კრივის ჩემპიონობაზე მეოცნებე ქართველო ჭაბუკო, დიახაც დაგჭირდება მაიკ ტაისონთან შეხვედრა. ვერ ასცდები ამ შერკინებას და ამიტომ, ფუთაში გამოკრული სიკტივკარის ქარხნის ხელთათმანებით რომ ჩახვალ ამერიკაში, დაფიქრდი, ვისთან საჩხუბრად მისულხარ დიდ ქალაქში.
კი, გახსოვს, რომ ის კაცი, კრივის გაუცინარი ხელმწიფე, ნახევარი წლის წინ გამოუშვეს ინდიანას ციხიდან. ბეჭზედ მაო ძე დუნი ახატია, თათრულ წესზე აბდულ-აზიზი ჰქვია და გარაჟში ექვსი ლიმუზინი უყენია. მაგრამ ამას ჩხუბისთვის დიდი არაფერი მნიშვნელობა აქვს. არ იფიქრო ამაზე.
გასულ კვირას თუ უყურე ტელევიზორს? გაშხლართულ ბასტერ მათიას უმცროსს დაინახავდი. ტაისონმა წააქცია. იმაზე უარესი დღე დააყენა, რაც მამამისს, მათიას უფროსს მუჰამედ ალიმ (ეს იყო ოცზე მეტი წლის წინ). მამა ბასტერმა ვერ უყურა შვილის გალახვას, უკვე გარდაცვლილია.
ასეთ რამეებზე თუ იფიქრე, ამერიკაში წასვლას აზრი არა აქვს.
მერე კრივის მეისტორიეთა ნათქვამი გაგახსენდება. რით არის მაგარი ტაისონი?
ვითომ არაფრით – ჩხუბის მანერა არცთუ მიმზიდველი აქვს, ფეხები წვრილი, რინგზე ცეკვა არ ეხერხება. ეს არის და გაიფიქრებ, ჭაბუკო, სიკტივკარული ხელთათმანის მორგების დრო მოვიდაო. მაგრამ მეისტორიენი შეგაჩერებენ. ტაისონისთანა დარტყმა, მისნაირი ჯები და დაცვა დღეს არავის მოეძებნება.
ამიტომ, ამაზე ფიქრიც ზედმეტია. ასე ვერ მოუგებ ტაისონს.
შენ გადაწყვეტ, რომ ჯები გამოიკეთო, რათა ხელი შეუბრუნო ქვრივ-ოხერთა ამ ნაშიერს. წასავარჯიშებლად ფილადელფიას ამოირჩევ. იქაური სკოლა, განთქმულიო თავისი რომანტიზმით, ჩვენს სულს ეხმიანება. ჯო ფრეზერიც, თავისი განუმეორებელი მფრინავი ცაცია მუშტით, ამ ქალაქიდან იყო. ივარჯიშებ. მაგრამ ისეთი რა დარტყმა უნდა დაიყენო, რომ ტაისონს აჯობო? თანაც, სავარჯიშო დარბაზში შესულს სულ ზანგის ბიჭები დაგიხვდებიან და ეჭვი შეგეპარება, მე, თეთრ კაცს, მძიმე წონაში რა მესაქმებაო?
ეს ფიქრიც უსარგებლოა. ფილადელფიაში ვარჯიში, მაიკ მაოელს არ ეყოფა.
თუმცა, არის კიდევ ერთი გამოსავალი. თუ მაინცდამაინც კარგად ივარჯიშებ და იმედი გაქვს, რომ ბეყვირათ მაკნილის დარად რინგზე ტყუილად არ გამოხვედი, ეცადე ჩხუბი კალიფორნიაში დაანიშნინო. არა ვეგასის „სიზორ პალასში“, ან „მედისონში“, არამედ სწორედ კაფლიორნიაში. რატომ? იმიტომ რომ, თუ გრძნობ, რომ ნოკაუტში არ ჩავარდები, კალიფორნია სჯობს. იქ ისეთი კანონია, რომ ათ რაუნდზე მეტს არ გაჩხუბებენ და რაც უფრო ცატა ხანს იქნები რინგზე, უკეთესია. ნაკლებ ჯანს წაიღებს. თუმცა, გაძლებ კი ათ რაუნდს? ეს ფიქრიც არ არის გამარჯვების გასაღები. ამდენი შავი აზრი რომ შემოგაწვება, იმასაც გაიხსენებ, რომ თეთრი პრეტენდენტნი ათჯერ შეხვედრიან შავ ჩემპიონებს და სულ პირშავად დარჩენილან. ამიტომ, სიკტივკარულ ხელთათმანს, ქალაქური მოქცევა ამჯობინე.
თუ მაინცდამაინც ტაისონის მორევა გინდა და არა ჩემპიონობა, რინგზედ აგური შეიტანე და ამ გულღრძო მაიკს დასცხე თავში. დიდ მოკრივესაც მოერევი, მსოფლიოც გაგიცნობს. ერთი სირთულეა, რომ ტაისონიც ძველი ბიჭი ყოფილა ოდესღაც, მაგრამ იმათი ძველბიჭობა და ჩვენი ერთია?
სხვაფრივ გამარჯვება არ გამოვა, ჯერჯერობით მაინც, თუ არ გჯერათ გაზაფხულამდე მოიცადეთ და ფრენკ ბრუნოს დაეკითხეთ.
ტაისონი ტყუილად როდი ტრაბახობს ეს ბოლო დღეებია.
P.S. არის ერთი ბიჭი – როდიკ ბოუ ჰქვია. შუბლზე დიდი ნაოჭი და მთვლემარე თვალები აქვს. თუ ვინმემ გაუბედა უაგუროდ მისვლა, ეს გაუბედავსო, აგრე ამბობენ.
22.12.1995
